Είναι πολλές οι έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί για τον τρόπο που επηρεάζεται ο ψυχισμός του ανθρώπου και συνολικά η ζωή του από τις τραυματικές εμπειρίες. Ειδικά όταν εκείνες λαμβάνουν χώρα κατά την παιδική ηλικία, ξεκινάει ένας αγώνας από την πλευρά του παιδιού, ώστε να μπορέσει να διανύσει μια ενήλικη ζωή απαλλαγμένο από τις πληγές.

Γιατί όμως είναι τόσο δύσκολο να ξεπεραστούν οι τραυματικές εμπειρίες;

• Αρχικά, ίσως είναι δύσκολο να εντοπιστεί το επίκεντρο του τραύματος: ειδικά στην περίπτωση των παιδιών όπου η κακοποίηση και η κακομεταχείριση είναι μια καθημερινή κατάσταση, τα ίδια ξεκινούν να τη βιώνουν σαν κάτι φυσιολογικό. Μόνο αν δουν τι συμβαίνει σε άλλες οικογένειες φιλικών προσώπων ή αργότερα ενηλικιωθούν και κάνουν τη δική τους οικογένεια συνειδητοποιούν τον βαθμό της κακοποίησης που έχουν δεχθεί. Δυστυχώς, όσο αργότερα γίνει αυτή η συνειδητοποίηση και αργήσει το άτομο να ζητήσει βοήθεια, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ξεπεράσει το τραύμα του.
• Επειδή υπάρχουν άλλα πράγματα που καλύπτουν το ουσιαστικό πρόβλημα: τα παιδιά που έχουν περάσει μια τραυματική παιδική ηλικία, είναι πολύ πιθανό να αναζητήσουν παρηγοριά μέσα από ουσίες και αλκοόλ. Στη πορεία λοιπόν της ζωής τους, προσπαθούν να νικήσουν τον εθισμό τους και όχι να διαχειριστούν τα ψυχικά τους τραύματα που οδήγησαν εκεί. Επιπλέον, όταν το άτομο έχει μια προβληματική οικογένεια, νιώθει οικογένεια του τα άτομα που βιώνουν τα ίδια προβλήματα του εθισμού. Τα άτομα δηλαδή εκείνα που είτε συνεχίζουν τη χρήση ή εκείνα που προσπαθούν να απεξαρτηθούν. Η μίμηση είναι επικίνδυνη στην πρώτη περίπτωση.
• Επειδή το να ξεπεραστεί το παρελθόν, σημαίνει πως πρέπει να το ξανά ζήσουμε από την αρχή: αλήθεια ποιος θέλει να θυμάται ένα παρελθόν γεμάτο άσχημες στιγμές; Όμως με το να θάβονται βαθιά αυτές δεν βγαίνει κάτι. Πως θα φύγει ο πόνος όταν παραμένει η πληγή;
• Επειδή το να μπει μια τελεία δεν είναι εύκολο: ειδικά όταν πρέπει να αποδοθούν ευθύνες. Συνηθίζεται οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για τα τραύματα στις ψυχές των παιδιών να μην το αναγνωρίζουν.
• Επειδή τα άτομα που έχουν βιώσει δύσκολη παιδική ηλικία ψάχνουν απεγνωσμένα την επιβεβαίωση: συνήθως σκορπούν την ενέργεια τους σε λάθος άτομα ψάχνοντας την αγάπη και τη στοργή που στερήθηκαν.
• Επειδή κλειδώνουν συναισθηματικά: αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αδυνατούν να εκφράσουν συναισθήματα και αναπτύξουν σχέσεις.
• Επειδή τα παιδιά συνηθίζουν αυτά που ακούνε: αν το παιδί ακούει καθημερινά πως δεν αξίζει τίποτα, πως δεν είναι ικανό για τίποτα και άλλα αρνητικά πράγματα και χαρακτηρισμούς, από κάποια στιγμή και μετά αρχίζει να τα πιστεύει για τον εαυτό του. Αυτό ενισχύει την πεποίθηση, πως δεν είναι ικανό να αλλάξει τη ζωή του και πως δεν αξίζει κάτι καλύτερο.

Ο ρόλος της Ψυχοθεραπείας στην επούλωση του τραύματος

Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αποτελούν προκλήσεις προς την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και ψυχικής ευημερίας. Δεν αποκλείουν όμως σε καμία περίπτωση τη θεραπεία του ατόμου. Η επιστήμη έχει στραφεί δικαίως προς την αναζήτηση λύσεων, πέρα από τη ψυχοθεραπεία και την φαρμακευτική αγωγή, με υποσχέσεις πως το μέλλον θα αναπτυχθούν μέθοδοι που θα μπλοκάρουν τις αρνητικές αναμνήσεις. Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον θεραπεύομενο να επεξεργαστεί και να ξεπεράσει τα τραύματα που στοιχειώνουν το παρελθόν του και μπλοκάρουν το μέλλον του.

Melapus Team 

Αν και εσείς παλεύετε με τις τραυματικές σας εμπειρίες, βρείτε ΕΔΩ τον Πιστοποιημένο ειδικό Ψυχικής Υγείας που σας ταιριάζει, μέσα από τη Melapus.